یازده ماه قبل در تاریخ دوازدهم اردیبهشت ماه نود و هفت با حمایت مالی شرکت پتروشیمی امیرکبیر و تلاش مجدانه یکی از اهالی بومی دوستدار محیط زیست، دوست گرامی آقای عساکره، تعداد ده نهال ( دو نهال سدر یا کنار و هشت نهال کهور ) با بکارگیری فناوری گرواسیس و استفاده از واترباکس در اراضی منابع طبیعی حوالی یکی از روستاهای بندر ماهشهر در استان خوزستان کاشته شد. برای مشاهده گزارش اولیه کاشت نهال های مزبور لطفا ( اینجا ) کلیک فرمائید.
اینک پس از گذشت یازده ماه و بدون انجام هر گونه آبیاری از مجموع ده نهال کاشته شده تعداد هشت نهال کاملا زنده و سبز هستند. این نتیجه مطلوب در حالی بدست آمده است که طی این مدت واترباکسهای نصب شده بارها توسط اهالی روستاهای همجوار یا رهگذران کنجکاو دستکاری گردیده و یا بعضی از قطعات واترباکسها مفقود گردیده است. ولی خوشبختانه علیرغم این مشکلات باز هم نتایج حاصله ایده آل بوده و کارآئی این فناوری را در مقوله بیابانزدائی و در سخت ترین شرایط محیطی، بدون انجام آبیاری و استفاده از انرژی به اثبات رساند.
هم اکنون که میهن عزیزمان بدلیل نابخردیهای انسانی چهار دهه گذشته، درگیر سیل ویرانگر و تبعات اجتناب ناپذیر ناشی از تجاوز مستمر به زیست بوم خود می باشد جای آن دارد که هم مدیران تصمیم گیرنده و هم مردم عزیز ایران به فناوریهای بومی و باستانی حاصل از هزاران سال حیات پیشینیان عزیزمان که در فلات ایران زیسته اند و نیز دستاوردهای علمی جدید بشری در اقصی نقاط جهان ( مانند همین فناوری مبتکرانه و کاملا زیست محیطی گرواسیس ) توجه نموده و با بکارگیری آنها برای کاهش اثرات و مهار این بلایا اهتمام ورزند.
فیلم حاضر در تاریخ هفدهم فروردین نود و هشت ( یازده ماه پس از کاشت ) توسط جناب آقای عساکره تهیه و ارسال گردیده است. برای مشاهده لطفا ( اینجا ) کلیک فرمائید.
