ایران کشور پهناوری است و ما در دوسال گذشته در بسیاری از نقاط آن با استفاده از فناوری گرواسیس و بکارگیری واترباکس درخت کاشته ایم.
در شمال ایران در ناحیه مرزی مشترک با کشور ترکمنستان ، در جنوب ایران در بندر جاسک ، بندر لنگه ، اهواز و شیراز، در جنوب شرقی ایران در سیرجان ، در تهران پایتخت ایران و در شهرهای بسیار دیگری مانند اصفهان ، کرمانشاه ، قزوین ، شهرکرد ، ایلام و..... دو طرح تحقیقاتی نیز با مراکز دانشگاهی در حال انجام است که در ادامه به ارائه توضیحاتی درباره اجرای طرحی با استفاده از فناوری گرواسیس در دانشکده کشاورزی دانشگاه ایلام میپردازیم.
استان ایلام در غرب ایران و در ناحیه مرزی مجاور با کشور عراق واقع شده است . با توجه به کوهستانی بودن استان ، ارتفاع از سطح دریا در مناطق مختلف متفاوت بوده و دشتهای وسیع گرمسیر با مناطق مرتفع کوهستانی تا حدود 3000 متر اختلاف ارتفاع دارند. این استان از نظر شرایط اقلیمی جزء مناطق گرمسیر کشور محسوب میشود ولی بطور کلی دارای سه منطقه گرمسیری و معتدل و سردسیری می باشد ، بطوری که در نواحی کوهستانی شمال و شمال شرق با حداقل دمای 15 درجه زیر صفر بارندگی سالانه 500 میلیمتر و در مناطق جلگه ای غرب و جنوب غربی با کمتر از 300 متر ارتفاع از سطح دریا و حداکثر دمای 45 درجه سانتیگراد بارندگی سالانه 200 میلیمتر و در مناطق میانی با اب و هوای معتدل دارای حداقل دمای 5 درجه زیر صفر و حداکثر دمای بیش از 40 درجه سانتیگراد است.
ایلام یکی از استانهای ایران است که در بسیاری از ماههای سال با مشکل هجوم ریزگردها از سمت کشور عراق مواجه می باشد. جنگلهای بلوط در نواحی کوهستانی از منابع با ارزش طبیعی این استان محسوب می شود.
دانشکده کشاورزی ایلام در حاشیه شهر ایلام مرکز این استان قرار دارد و در تاریخ 22 اردیبهشت 1395 ما یک طرح تحقیقاتی را با سرپرستی آقای دکتر مسعود بازگیر رئیس دانشکده کشاورزی و همکاری آقای دکتر کیومرث صیادیان متخصص خاکشناسی و عضو هیئت علمی موسسه تحقیقات خاک و آب و خانم تهمینه سهرابی دانشجوی کارشناسی ارشد رشته مدیریت بیابان زدائی این دانشگاه و عضوهیئت مدیره شرکت زیست فناوری سپهر باختر آغاز کردیم.
در این طرح با بکارگیری فناوری گرواسیس و استفاده از واترباکس تعداد 72 نهال کاشته شد ( 36 نهال با واترباکس و بدون آبیاری و 36 نهال بدون استفاده از واترباکس و با آبیاری به روش مرسوم در منطقه ) در هر گروه سه نوع نهال شامل انجیر ، انگور و بادام مورد استفاده قرار گرفت .
کنترل مراحل رشد پس از دو ماه
در حال حاضر پس از گذشت یک سال مرحله اول طرح خاتمه یافته و در هفته آینده ما باید واترباکسها را از روی نهال ها برداریم که در ادامه مرحله دوم طرح آغاز گردیده که طی آن نهال های گروه واترباکس باز هم آبیاری نشده و البته آبیاری گروه بدون واترباکس هم از این ببعد قطع خواهد شد.
نتایج جدید این طرح بزودی طی یک مقاله علمی منتشر خواهد شد و تا آن زمان و در یک جمع بندی کلی باید اعلام نماییم که تا این تاریخ در گروه بدون واترباکس از تعداد 36 نهال کاشته شده علیرغم آبیاری تعداد 17 نهال بطور کامل از بین رفته اند و 19 نهال یعنی 52/78 درصد آنها زنده هستند. جالب است که در این گروه هیچ نهال انجیری زنده نمانده است.
ولی در گروه واترباکس از تعداد 36 نهال فقط تعداد 2 نهال از بین رفته و 34 نهال معادل 94.4 درصد زنده هستند.
سایر نتایج اولیه و مهم این طرح :
- نهال های انگور در هردوگروه شاهد با آبیاری و واترباکس بدون آبیاری وضعیت خوبی داشتند.
- در گروه واترباکس نیز کلیه نهال های انجیر مانند گروه شاهد ابتدا خشک شدند ولی برخلاف گروه شاهد در گروه واترباکس قسمتی ازساقه نهال که در داخل بدنه واترباکس قراردارد در بهار امسال مجددا با قدرت جوانه زده است.
- نهال های بادام در گروه واترباکس بسیار شاداب و پرشاخ و برگ هستند.
برای مشاهده جدیدترین اخبارو گزارشات از این فناوری در ایران و جهان به کانال ما در تلگرام به آدرس زیر مراجعه فرمائید:
https://telegram.me/parsgroasis
